به گزارش خزرتیترخبر و به نقل ازعبارت، مازندران، استانی حاصلخیز با سرانه ی بالای کشاورزی و باغداری اما بدون نظارت در زمینه ی فراوری و عرضه،باغداری شغل بسیاری از مردم این منطقه است به شکلی که خیلی از افراد علاوه بر شغل اولی که دارند تکه زمین یا باغی را هم در اختیار گرفته و در آن محصولی را کشت می کنند، انگار این موضوع در دی ان ای مردمان این جا نقش بسته است.

اصولا میوه و تره بار همواره نقش مهمی در رژیم غذایی مردم داشته و حتی بسیاری از غذاهای سنتی این منطقه بدون گوشت و با سبزیجات فراوان سرو می شده، اهمیت میوه و سبزی در رژیم غذایی و سلامت جسم و روان نیز برای همه روشن است، اینکه چقدر تاکید می شود این خوراکی ها در برنامه ی غذایی گنجانده شود و روزانه چند واحد میوه برای سلامتی اجباری است.

متاسفانه اما در سال های اخیر قیمت ها به صورت روزانه تغییر می کند، مردم هم تقریبا عادت کرده اند، نقطه ی تاسف بار این قضیه این است که از افزایش قیمت های این سالها چیزی هم گیر کشاورزان نیامده و بیشتر این سود را واسطه ها برده اند.اما مهمترین مسئله ای که باعث بروز مشکل در این زمینه شده عدم نظارت صحیح روی بازار مهمی مثل بازار میوه و تره بار است که به آدم این حس را منتقل می کند که انگار به امان خدا رها شده.

نه در زمینه ی تولید کارشناسی انجام می شود نه در زمینه ی خرید از کشاورزان و نه در عرضه ی محصول به بازار، اول این که در کل استان مازندران به غیر از شهرداری ساری همه ی شهرداری ها فاقد سازمان میوه و تره بار می باشند که برای استانی مثل مازندران این یک نقطه ضعف بزرگ است، نداشتن متولی رسمی اولین قسمت از پازل مدیریت این بازار است که متاسفانه مفقود مانده و بازار را به دست دلالان سپرده است.

 شاید اگر در بحث دارو ها این عدم نظارت وجود داشت داد عده ای گوش فلک را کر می نمودند اما میوه که به نوعی داروی طبیعی ماست و در هر زمینه ای از پیش گیری ودرمان بیماری ها تا رشد مغزی و جسمی کودکانمان نقش بسزایی دارد اینگونه مظلوم واقع می شود و رفته رفته به سمتی می رود که از سبد خانوار حذف و جایش را به عنوان اقلام ضروری از دست داده و به اقلام غیرضرور بدل شود!

در ماه های اخیر با ورود کرونا و افزایش نرخ ارز نیز این نوسانات قیمت، حالت شدیدتری به خود گرفته و علیرغم نیاز بیشتر مردم به میوه و ویتامین های طبیعی، قشر زیادی از جامعه به علت قیمت های نامتعارف از خرید آن سر باز می زنند. 

طی یک‌هفته اخیر نیز قیمت چند قلم کالا بی رویه افزایش یافته است که حتی اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی به عنوان مصرف کننده بزرگ تر، نسبت به این موضوع گلایه مند است، مثلا به گفته برخی فعالان این حوزه قیمت کنونی هر کارتن آناناس ۶۰۰ تا ۶۲۰ هزار تومان معادل هر عدد آناناس ۱۰۰ هزار تومان بوده که به هیچ عنوان قابل قبول نیست!

از سوی دیگر به تازگی با پدیده ی میوه فروشی های لاکچری نیز مواجهیم. آن ها از این عدم نظارت سو استفاده کرده و با استقرار در محله های به اصطلاح بالای شهر و اندکی زرق و برق دادن به دکانشان، هر قیمتی که دلشان رضا بدهد روی میوه می گذارند و به فروش می رسانند، کسی هم که مسئول و پاسخگوی دلایل این اختلاف قیمت های گاها فاحش نیست.

میدان های میوه وتره بار هم که اغلب قدیمی شده اند و در جاهایی قرار دارند که نه تنها دسترسی به آن آسان نیست بلکه برای افراد دیگری که در آن مناطق زندگی و عبور و مرور می کنند نیز مشکل ساز شده، نمونه اش همین میدان تره بار ساری که سالها است قرار شده به مکانی دیگر منتقل شود تا هم گره ترافیکی اطرافش باز شود و هم مکانی درخور یکی از شهر های مهم تولید کننده ی مرکبات کشور باشد، جایی هم برایش در نظر گرفته اند و مراحل ساخت و ساز بزرگترین میدان تره بار مازندران را در آن پیش می برند اما کند، کند تر از چیزی که فکرش را بکنید!

به هر روی سرانه ی مصرف میوه ی ایرانی ها همچون لبنیات در سیر نزولی قرار گرفته و این در حالی است که هر ساله خبر دورریز یا فاسد شدن چندین تن میوه در سردخانه های کشور مخابره می شود، این نتیجه ی هیچ چیزی غیر از سوء مدیریت و نبود متولی رسمی در این زمینه نیست.

یادمان نرود کشاورزان و باغداران در مازندران وضعیت خوبی ندارند، بسیاری از آن‌ها جزو اقشار آسیب‌پذیر به شمار می‌آیند که باد، باران و سیل می‌تواند زحمت یک‌ساله‌شان را نابود کند، اما در این میان دلالانی هستند که با چند تماس تلفنی هرسال و هرماه زحمت‌های کشاورزان را بر باد می‌دهند.

به این بهانه نگاهی می کنیم به قیمت برخی از میوه ها در میدان تره بار و خودتان می توانید این ارقام را با قیمت های سال گذشته و پیش از کرونا مقایسه کنید: