جمعه 18 خرداد 1397-20:31 کد خبر:61212

تهاجم آبی سمنان به مازندران!!

مسئولان مازندرانی در خواب غفلت و مسئولان سمنانی در تدارک تهاجم آبی!!

در حالی که مسئولان مازندرانی در خواب غفلت بسر می بردند ، مسئولان سمنانی در حال تدارک تهاجم آبی گسترده‌ای برای غارت منابع آبی استان مازندران هستند.


به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از خبر فوری ساری، در خواب غفلت مسئولان مازندران، مسئولان سمنانی در حال تدارک تهاجم آبی گسترده‌ای برای غارت منابع آبی استان مازندران هستند،این تهاجم از سه جبهه، قطعی شده و در آستانه اجرایی شدن هست و از دو جبهه دیگر در حال مطالعه هست که کمتر کسی از آن باخبر هست.

*سد کسلیان

با ظرفیت مخزن ۱۲۰ میلیون مترمکعب بر روی رودخانه کسلیان که یکی از سرشاخه‌های رودخانه تلار قائم‌شهر هست، کار ارزیابی آن پایان‌یافته است، بر اساس اظهارنظرهای مقامات، ۳۰ درصد حجم ‌آب، برخلاف مسیر رودخانه به سمنان منتقل خواهد شد.

ارائه گزارش ارزیابی آن را دوستان کارشناس و فعال محیط‌ زیست مازندران دیدند، طبق معمول همه طرح‌ها، ارزیابی محیط‌زیستی نبود، آمار و ارقام بدون تحلیل و بدون مطالعه گیاهان، درختان و جانداران و... دو نمونه ماهی اندمیک ویژه همین رودخانه چند سال قبل در این رودخانه کشف شد، مشاور طرح در جلسه می‌گفت ما جلوی هدر رفت آب به دریای مازندران و خروج از مرزها را می‌گیریم!

جالب هست که نماینده مردم قائم‌شهر در مجلس و فرماندار این شهر به مسئولان می‌گویند زودتر کار احداث این سد را شروع کنید! آب منطقه‌ای مازندران نیز در اجرایی کردن این طرح عجله دارد!

*سد فینسک

با ظرفیت مخزن ۱۱,۸ میلیون مترمکعب، بر روی رودخانه سفیدرود که یکی از سرشاخه‌های رودخانه تجن ساری هست، آب این رودخانه را به گفته مسئولان سمنانی، تماماً به سمت سمنان منتقل می‌کند و حقابه مازندران را قطع می‌کند،تاکنون هیچ‌یک از مسئولان مازندرانی برای جلوگیری از ساخت این سد و یا احقاق حقابه کاری انجام نداده‌اند،کار ارزیابی آن پایان‌یافته است (به نظر خودشان).

موقعیت این سد در منطقه حفاظت‌شده پرور و نزدیک روستاهای تُم و تلاجیم هست که درگذشته جزئی از مازندران بودند و ظاهراً این دو روستا به زیر آب می‌روند و در صورت ساخت این سد، علاوه بر به‌هم خوردن تعادل محیط‌زیست منطقه حفاظت‌شده دودانگه و تهدید حیوانات در معرض انقراض و جنگل‌ها و خشک‌شدن چشمه‌ها و آبشارهای این مناطق، شاهد نابودی مزارع کشت برنج و معیشت روستاییان بندبن و چهار رودبار بخش چهاردانگه خواهیم بود.

*سد چاشم

با ظرفیت مخزن ۵,۸۸ میلیون مترمکعب، بر روی رودخانه خطیرکوه (کبیر) که یکی دیگر از سرشاخه‌های رودخانه تلار قائم‌شهر هست، آب این رودخانه را به سمت سمنان منتقل می‌کند،تاکنون هیچ‌یک از مسئولان مازندرانی برای جلوگیری از ساخت این سد و یا احقاق حقابه کاری انجام نداده است.

*انتقال آب دریای مازندران به سمنان

این طرح به دلیل غیراقتصادی بودن و با گستره زیاد تخریب‌های عرصه‌های جنگلی و کشاورزی و همچنین آلودگی آب‌شیرین‌کن‌ها در دریا، مورد مخالفت بسیاری از صاحب‌نظران محیط‌زیست ایران قرار گرفت و سازمان محیط‌زیست کشور در نقص ارزیابی و مطالعات این طرح صحه گذاشت ولی هم‌اکنون با بودجه جدیدی به ‌وسیله استانداری سمنان در حال تکمیل ارزیابی این طرح هستند؛ که مسلماً به هدر دادن بیت‌المال هست.

*سد گلوگاه مازندران

از طرح اولیه این سد اطلاعاتی منتشرنشده است و ظاهراً مطالعات این سد بر روی رودخانه نکارود و برای انتقال آب به سمت سمنان در حال انجام هست.

رودخانه نکارود حدود ۸۰ درصد دبی خود را در دهه گذشته ازدست‌داده است و هم‌اکنون نیز سد گلورد با ظرفیت ۱۱۳ میلیون مترمکعب بر روی رودخانه نکارود در حال آبگیری هست و آب این رودخانه را برخلاف جهت رود به سمت بهشهر و گلوگاه منتقل می‌کند که خود مصداق تغییر حقابه‌های طبیعی یا همان تهاجم یا سرقت آبی در داخل مازندران هست!

سخنی با مسئولان کشوری: با برهم زدن نظام طبیعت و ساخت سدها، تغییر اقلیم و کاهش بارش باران را پدید می‌آورید و درنهایت ضررهای اقتصادی و ... نصیب خودتان خواهد شد.

سخنی با مسئولان مازندران:می‌گویید اینقدر آب چیزی نیست! آقایان! هر میزان آبی که به سمنان می‌رود در مقابلش تعطیلی مزارع برنج، تهی‌ و شور شدن سفره‌های آب زیرزمینی در آینده و نابودی جنگل و حیات‌وحش نصیب مازندران خواهد شد.

اگر برای حفظ طبیعت مازندران نمی‌توانید به خود زحمت تکانی بدهید از مسئولیت خود استعفا دهید، ما نام تک‌تک مسئولان بی‌تفاوت را ثبت و در فرصت مناسب به مردم معرفی خواهیم کرد!

سخنی با مسئولان سمنان:از میلیون‌ها سال قبل طبیعت این‌گونه اقلیم را به مردم سمنان ارزانی داشته است که به‌خاطر کاهش آب، اکنون بهترین معادن انواع نمک‌ها و سنگ‌ها و فلزات را دارید و با بهره‌برداری پایدار و رعایت ضوابط محیط‌زیستی و فروش این مواد در ایران، می‌توانید ثروتمند باشید و همچنین ظرفیت‌های بالقوه زیادی در بخش گردشگری و طبیعت‌گردی دارید چرا می‌خواهید با گسترش صنایع آب‌بر، نظیر کارخانه فولادی که در دامغان احداث شد، سرمایه‌های طبیعی خود را ویران کنید؟