به گزارش خزرخبر و به نقل از فارس، قصه پردرد نساجی همچنان در این شهر و دیار وجود دارد و هر روز زخم کهنه‌ای که بر پیکر این پیر صنعت استان نقش بسته است، سر باز می‌کند و هراز چندگاهی با یک مُسَکِن موضعی، کمی از دردش می‌کاهند تا روز بعد.

*تجمع کارگران و پیگیری مطالبات

این قصه آنقدر جانکاه و شنیدنی بود که محمد اسلامی استاندار مازندران را هم به محوطه کارخانه‌های نساجی بکشاند تا از نزدیک ببیند چه بر سر واحدهای تولیدی آمده که سالیان دراز، کیفیت محصولاتش زبان‌زد خاص و عام بوده است.

روز گذشته عده‌ای از کارگران نساجی شماره یک یا همان نساجی قائم‌شهر که یکی از سه یادگار نساجی‌ها در شهر است برای پیگیری مطالبات و دریافت حقوق معوقه خود تجمع کردند و به صحن شورا آمدند تا مشکلات خود را با اعضای پارلمان محلی در میان بگذارند.

رئیس شورای اسلامی قائم‌شهر با بیان اینکه کارگران نساجی حق دارند برای عقب افتادن حقوق خود نگران باشند چرا که همه آنها خانواده دارند و باید خرج چند نفر دیگر را هم بدهند، اظهار کرد: حقوق مهر و آبان دیروز پرداخت شد و برای پرداخت حقوق آذرماه باید هرچه زودتر تمهیداتی بیاندیشیم.

*هنوز مصوبه پرداخت 2 میلیاردی به نساجی به دستمان نرسید

افشین حسین‌زاده افزود: به هیچ‌وجه تمایل به ادامه کار و نگه داشتن کارخانه نداریم و می‌خواهیم آن را به سازمان گسترش و نوسازی برگردانیم و جلساتی در این رابطه در تهران برگزار کردیم و سه‌شنبه آینده هم دوباره برای پیگیری این مسأله به تهران سفر می‌کنیم ولی در این میان به این موضوع هم می‌اندیشیم که در این واگذاری که زمان‌بر است حق و حقوق کارگران چه می‌شود.

وی تصریح کرد:سازمان گسترش می‌گوید من کارخانه را پس نمی‌گیرم و آن را به مزایده می‌گذارم تا خریداری پیدا شود و در این مدت تکلیف کارخانه و پرسنل آن مشخص نیست و ما دل نگران کارگران که همشهری‌های خود ما هستند می‌شویم و یکسری مسائل قانونی گریبان‌گیر ما شده است ولی این مشکل کارگران نیست بلکه مشکل ما و شهرداری و مشکل آنهایی است که ناپخته این مکان را خریدند و باید جلوی این خرید ایستادگی می‌کردند.

رئیس شورای اسلامی قائم‌شهر با بیان اینکه افرادی دیدند که خصوصی‌سازی چه بلایی سر کارخانه نساجی شماره دو، گونی‌بافی قائم‌شهر و کارخانه چیت‌سازی بهشهر آورد و چشم بسته همان کار را تکرار کردند، اظهار کرد: قانون در خصوصی‌سازی می‌گوید دولت باید کارخانه را نوسازی و بعد از نوسازی واگذار کند و آنها با بدهی‌ها کارخانه را به شهرداری فروختند و حتی در قرارداد فی مابین هیچ نوع برگشتی لحاظ نکردند و اینها معضل است.

*اسناد کارخانه در رهن بانک است

حسین‌‌زاده افزود: در جلسه‌ای که دو ما پیش برگزار شد، مصوبه ملی گرفتیم که طی آن دولت مبلغ دو میلیارد تومان سرمایه در گردش به کارخانه دهد و برای نگهداری کارخانه و پرداخت هزینه‌های جاری کمک کند که بعد از دو ماه مصوبه ستاد تسهیل، هنوز صورتجلسه‌ای به دست ما نرسیده است.

وی تصریح کرد:کارخانه نساجی قائم‌شهر نیاز به نوسازی و بهسازی ، سرمایه در گردش، حضور شرکت‌های آب، برق و گاز و سازمان تأمین اجتماعی در کنار خود دارد و همه باید کمک کنند چراکه بدهی‌ها از قبل انبار شده و در هشت ماهه نخست نزدیک به 3 میلیارد تومان ضرر داشته و این ضررهای انباشته روزبه‌روز بیشتر خواهد شد و نیازمند ورود هرچه زودتر سازمان گسترش و نوسازی است و حتی دولت هم قادر به حل این چالش نیست.

رئیس شورای اسلامی قائم‌شهر در پایان گفت: اسناد کارخانه در رهن بانک است و هنوز به نام شهرداری نشده و به همین دلیل در پرداخت‌ها منع قانونی وجود دارد.

*زیان انباشته در طی این سال‌ها با کارخانه همراه بود

مدیرعامل کارخانه نساجی قائم‌شهر نیز در جمع کارگران با بیان اینکه این کارخانه یکی از قدیمی‌ترین واحدهای صنعتی در کشور است که از سال 1309 فعالیت خود را آغاز کرد، اظهار کرد: در اواخر دهه 70 یک مرحله نوسازی در این واحد تولیدی انجام شده است.

امید اعلایی افزود: ماشین آلات موجود با گذشت 20 سال مناسب نیست و در کارخانجات مشابه این مکانیزم را ندارد و در حال حاضر کارخانه نساجی قائم‌شهر به هر دلیلی وضعیت بسیار بدی در حوزه ماشین آلات و تکنولوژی دارد.

وی تصریح کرد: حقوق مهر و  آبان کارگران دیروز پرداخت شد و فقط حقوق آذر مانده که در حال پیگیری است ولی آن چیزی که کارگران را نگران کرده صورت‌های مالی است که مؤید زیان‌ده بودن کارخانه است و از سال 82، 83 هر سال بیش از 4 میلیارد تومان توسط سازمان گسترش هزینه می‌شد و در واقع زیان انباشته در طی این سال‌ها با کارخانه همراه بود.

*دیون 3 میلیاردی نساجی شماره یک در هشت ماهه امسال

مدیرعامل کارخانه نساجی قائم‌شهر با بیان اینکه سال گذشته 4 میلیارد و 650 میلیون تومان زیان کارخانه بود و در هشت ماهه امسال دیونی نزدیک به 3 میلیارد تومان برای کارخانه از تجاری که پنبه فرستاده بودند تا قطعات و دو ماه و نیم حقوق معوقه  ایجاد شده بود و در حال حاضر فقط حقوق آذرماه را به کارگران بدهکاریم، اظهار کرد: شرکت منابع مشخصی به لحاظ درآمد در حوزه تولید ندارد و باید منابعی تعریف شود تا این نگرانی‌ها حل شود.

اعلایی ادامه داد: درآمد فعلی کارخانه در بهترین شرایط و با این پرسنل و ماشین‌آلات حداکثر  300 میلیون در ماه است و این کارخانه با 43 میلیارد تومان بدهی از گذشته و 31 میلیارد اصل معامله  و 19 میلیارد سود معامله خریداری شد که در طول هشت سال تقسیط و به حساب خصوصی‌سازی واریز شود یعنی نساجی با این وضعیت ماشین‌آلات، نزدیک به 93 میلیارد تومان هزینه داشته است.

وی تصریح کرد:اگر به‌صورت هوشمندانه، دقیق و حساب شده بخشی از منابعی که آزاد می‌شود را به شکل مشخص و با توجه به طرح‌های پیشنهاد شده به مالکیت مجموعه، برنامه‌ریزی کرد می‌توان ماشین‌آلاتی با کیفیت روز آورد مانند همان اتفاقی که 15 سال قبل برای نساجی شماره سه رخ داد ولی به دلیل نداشتن سرمایه در گردش و بدهی معوقه وارد مشکلات دیگری شد.

مدیرعامل کارخانه نساجی قائم‌شهر با بیان اینکه می‌شود از قبل زمین‌هایی که به‌صورت هدفمند آزاد می‌شود ماشین آلات خوبی خرید و سرمایه در گردش اتفاق بیفتد تا به بدهی سنگین نساجی شماره سه دچار نشویم، اظهار کرد: برای این کار می‌طلبد که خبرنگاران پیگیر و حامی ما در مسیر پیش رو باشند.

*وضعیت معیشتی نامناسب کارگران نساجی

در ادامه یکی از کارگران که نخواست نامش فاش نشود از وضعیت نامناسب پرداخت حقوق گلایه کرد و گفت: مسئولان قول و وعده‌هایی که عملی نمی‌شود به ما ندهند و ما را به حرف دل‌خوش نکنند.

وی افزود:خیلی از ما روی این کار و درآمد آن حساب باز کردیم و تشکیل خانواده دادیم ولی حالا حقوقمان چندماه چندماه پرداخت نمی‌شود و شرمنده زن و بچه هستیم.

یکی دیگر از کارگران جوان این کارخانه با بیان اینکه اگر دستگاه‌ها و ماشین‌آلات نساجی نوسازی شوند مطمئناً کارایی بهتری دارد، اظهار کرد: ما کارگران با جان و دل حاضریم کار کنیم.

وی گفت: اگر شهرداری توانایی کارخانه‌داری ندارد باید آن را به سازمان گسترش برگرداند تا شاید ما از این بلاتکلیفی در آییم و خواسته ما فقط حفظ اشتغال و پرداخت به موقع حقوق است.

براساس این گزارش، کارگران نساجی شماره یک، همچنان در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و بر سر دوراهی کارخانه‌داری شهرداری و یا بازگرداندن آن به سازمان گسترش و نوسازی مانده‌اند و چشم انتظار روزهای آینده هستند تا شاید این دوراهی ختم به خیر شود.