خزرتیترخبر: ماجرا از حدود 3 سال قبل آغاز شد، اسکله‌های تفریحی در سواحل مازندران رویایی بود که حسین‌زادگان با آزادسازی بخش بزرگی از سواحل استان درپی تحقق بخشیدن به آن بود، برنامه‌ها به گونه‌ای بود که قرار بود این پروژه در دهه فجر 98 کلید بخورد ولی همچنان جز در مصاحبه‌ها و روی کاغذ، اثری از آن دیده نمی‌شود، اما علت آن چیست؟

مازندران یکی از استان های شمالی کشور است که با دارا بودن 438 کیلومتر نوار ساحلی یکی از استان های با ظرفیت بالا در حوزه گردشگری دریایی محسوب می شود اما مشکلات زیادی که همواره در این حوزه وجود داشته باعث شد تا این مسئله همچنان در استان مغفول بماند.

تصرفات مجاز و غیر مجاز صورت گرفته در نوار ساحلی، عدم دسترسی برخی نقاط به ساحل دریا، بلند مرتبه سازی در نوار ساحلی و کمبود نقاط ایمن در دریا از جمله مشکلاتی بودند که گردشگری دریایی را با چالش های جدی مواجه ساخته بود و چاره ای هم جزء آزادسازی سواحل برای بهره مندی بیشتر از دریا وجود نداشت که خوشبختانه در دوران استانداری احمد حسین‌زادگان، میزان این آزادسازی به بیش از 87 درصد رسید تا قریب به اتفاق سواحل استان آمادگی لازم برای بهره‌گیری از این ظرفیت را پیدا کنند.

به هر روی با تلاش افراد دلسوز بالاخره مجوز احداث 165 اسکله تفریحی در سواحل استان صادر و تلاش‌ها برای جذب سرمایه‌گذار از همان نخستین روزها آغاز شد، طرحی که قرار بود امید را به ساحل نشینان مازندران بازگرداند و امکانات سواحل مازندران را از دکه‌های فروش آش و بلال به اسکله‌ها و هتل‌های تفریحی توریستی ارتقا بخشد.

در روزهای گذشته و پس از 2 سال از آغاز زمزمه‌های احداث این اسکله‌ها، استاندار مازندران در نشستی به همین منظور باز هم بر استفاده از ظرفیت‌های استان در این حوزه تاکید داشت و محمد اسحاقی مشاور طرح ساخت اسكله‌های تفريحي و توريستی در مازندران نیز که در جلسه حضور داشت در سخنانی بیان کرد: در حال حاضر ۲۵ سرمايه‌گذار در حال تهيه نقشه هستند، میزان سرمایه‌گذاری هر کدام از این اسکله‌های دریایی، 100 میلیارد تومان است و با راه اندازی برای هر واحد، 160 نفر اشتغال پیش‌بینی شده است.

با این وجود اما متاسفانه همچنان امیدی به عملیاتی شدن این طرح نیست و پروژه اسکله‌های مازندران در این چند سال هنوز از مرحله تهیه نقشه و جذب سرمایه‌گذار فراتر نرفته‌اند.

شاید مفید غلامی راد رئیس سازمان برنامه و بودجه مازندران تنها کسی بود که اندکی از حقایق در این رابطه را بازگو کرد تا پاسخی باشد برای کسانی که امید زیادی به اجرای چنین طرح‌هایی در مازندران بسته بودند.

وی با اظهار اینکه سرمایه گذاران زیادی برای ساخت اسکله های تفریحی و توریستی مجوز دریافت کردند اما با مانع حریم دریا و منابع طبیعی روبرو هستند، افزود: علاوه بر حریم، سند بخشی از اراضی دولتی واقع در حریم دریا و ساحل مشخص نیست و این مسئله سرمایه گذاران را با مشکل روبرو می کند.

حال پرسش این‌جاست که آیا پیش از مصوب کردن این طرح و حتی در زمان مطرح شدن آن، کسی از حریم دریا و یا وضعیت سند سواحل مازندران خبری نداشت؟ مگر می‌شود چنین پروژه عظیمی را در منطقه‌ای کلید زد که همچنان در بحث مالکیت با مشکل روبروست؟

سرمایه‌گذاری 100 میلیاردی و اشتغالزایی 160 نفری برای هر اسکله بدون شک شعارهای زیبا و فریبنده‌ای است اما چگونه انتظار دارید به آن دل ببندیم وقتی هنوز تکلیف مالکیت زمین‌های آن مشخص نیست؟

آن‌طور که مشخص است انگار این طرح باید حالاحالاها در مرحله معروف مطالعات باقی بماند و اجرایی شدن آن کمی بیش از حد معمول دور از انتظار به نظر می‌رسد اما با این وجود جای امیدواری وجود دارد که با آغاز شتابزده این پروژه طرحی به اقیانوس طرح‌های نیمه تمام مازندران اضافه نشد و لااقل این یک مورد اصلا آغاز نشد که بخواهد نیمه کاره رها شود، به نظر تا اطلاع ثانوی باید به همین مسئله بسنده کنیم و انتظارات خود را با توانایی مدیران‌مان تنظیم نماییم.