دوشنبه 13 خرداد 1398-9:18 کد خبر:67573
سالنی به نام تئاتر به کام کتابخانه!
خاموشی هنر تئاتر در فریدونکنار به واسطه نداشتن مسئولانی دلسوز
عدم برخوداری فریدونکنار از داشتن اداره ارشاد، انجمن نمایشی و سالن تمرین، مثلثی را تشکیل داده تا تئاتر این شهر در مهجورترین سالهای خود قرار گیرد.
به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از بلاغ، تئاتر یکی از هنرهای با اصالت و قدیمی است که شاید بتوان ریشه اصلی سینما و تلویزیون را در این هنر خلاصه کرد.
اما امروزه با توجه به گستردگی هنرهای نمایشی و همچنین گرایش مخاطبان به سینما و تلویزیون و نمایشهای خانگی بازار تماشاگران تئاتر دیگر به گرمی سابق نیست.
یکی دیگر از اتفاقاتی که موجب رکود هنر تئاتر شده، عدم توجه مسئولان به این هنر است که این مهم در شهرهای کوچک بیشتر احساس میشود.
شهرستان فریدونکنار از جمله شهرهایی است که هنر تئاتر و نمایش در آن دارای پیشینه خوبی بوده و هنرمندان و گروههای نمایشی زیادی را به خود دیده است اما این روزها دیگر خبری از آن همه تکاپو نیست و درحالی که فریدونکنار به علتهای مختلف از داشتن سینما محروم است و میتوان با تقویت تئاتر حداقل امکان را برای مخاطبان و علاقمندان به هنر فراهم کرد اما این مهم به فراموشی سپرده شده است.
مکانی برای رشد استعداد در فریدونکنار وجود ندارد
محمدرضا احمدی کارشناس ارشد ادبیات نمایشی اظهار کرد: هنر تئاتر دارای جایگاه بالایی است که به فرموده مقام معظم رهبری ” تئاتر، هنر چندین زبانه و زبان رسا و بلیغ در نمایاندن ظریفترین اندیشهها و عواطف بشری در میان ما قدرناشناخته مانده و درخور توانایی آن به خدمت آرمانی والا وزیبایی های انقلاب گرفته نشده است”.
وی بر ضرورت توجه به هنر تئاتر تاکید و خاطرنشان کرد: تئاتر باید در زندگی روزمره جدی گرفته شود و همانطور که انسانها برای جسم خود هزینه میکنند تا گرسنه نمانند، روح هم نیاز به غذا دارد که البته نیاز است با جوهر هنری سیراب شود اما هماکنون برای این موضوع هزینهای در نظر گرفته نمیشود.
کارشناس ارشد ادبیات نمایشی گفت: تئاتر مانند آینه طبیعت و صحنهای برای تعلیم و تربیت است که انسان میتواند در آن پرورش پیدا کند، چراکه خصلت هنر ایجاب میکند که انسانها را به رشد و کمال برساند.
احمدی با اشاره به وضعیت تئاتر در فریدونکنار تصریح کرد: دهه ۶۰ اوج هنر تئاتری در کشور و همزمان در فریدونکنار بود که حرکتهای خوبی در سطح شهر اتفاق افتاد و کارهای زیادی اجرا شد اما به خاطر عدم حمایت از حرکت ایستاد.
وی ادامه داد: مردم آن زمان استقبال بیشتری از تئاتر نسبت به سینما داشتند و مکان اجرای تئاتر هم در فریدونکنار سینما پیوند بود که حتی جا برای نشستن نبود و علاقهمندان برای مشاهده نمایشها روی زمین مینشستند.
کارشناس ارشد ادبیات نمایشی دلیل ادامه دار نبودن نمایشهای تئاتر در فریدونکنار را عدم حمایت دانست و یادآور شد: متاسفانه نمایشهای پرمخاطب تئاتر در فریدونکنار به دلیل عدم پشتیبانی دولتی، علمی و خصوصی عقیم ماند.
احمدی با بیان اینکه هنر تئاتر در دنیا در حال پیشرفت است، عنوان داشت: همانطور که نسبت به ورزش و کلاسهای ورزشی اهمیت قائل میشویم باید در زمینه تئاتر هنرجو تربیت شده و جشنوارههای تئاتری برگزار کنیم تا توازن بین جسم و روح برقرار شود.
وی اظهار کرد: درحالی که علاقه و استعدادهای فراوانی در زمینه هنر بین نوجوانان و جوانان فریدونکناری وجود دارد اما مکانی برای رشد این استعدادها وجود ندارد و متاسفانه این جوانان باید برای پرورش استعدادهای خود به شهرهای همجوار بروند.
کارشناس ارشد ادبیات نمایشی خاطرنشان کرد: پس از سالها انتظار یک سالن آمفی تئاتر که البته از نظر معماری دچار نقصهای فراوانی بود برای برگزاری تمرین و نمایش تئاتر در فریدونکنار احداث شد اما متاسفانه به راحتی این سالن به کتابخانه عمومی شهر واگذار شد تا محلی برای کسب درآمد باشد و درحالی که این سالن مخصوص تئاتر ساخته شد اما هماکنون برای هرکاری مورد استفاده قرار میگیرد به غیر از اجرا و نمایش.
احمدی مهمترین علت رکود هنر و تئاتر را در فریدونکنار بینش هنری دانست و تصریح کرد: باتوجه به مطالعه و معلومات کم مردم نسبت به مسائل هنری مطالبات هم در این زمینه کمرنگ شده و جای خود را به مسائل فرعی داده است.
وی تاکید کرد: گروه ها و تشکل های مردمی برای ایجاد و تقویت بنیههای هنری باید تلاش کنند چراکه به دولتها نمیتوان دلخوش کرد و آنها نسبت به ذائقه هنری مردم کاری انجام نمیدهند.
کارشناس ارشد ادبیات هنری ابراز امیدواری کرد تا روزی فرا برسد که در فریدونکنار یک سالن مختص تئاتر را داشته باشیم و هر شب یک نمایش را مشاهده کنیم.
آرزوی هنرمند فریدونکناری برای رشد هنر در این شهر
الهه قاسمی کناری با بیان اینکه خلاء تئاتر در فریدونکنار بسیار احساس میشود، اظهار کرد: من از کودکی به کارهای هنری به خصوص تئاتر علاقه داشتم و درمدرسه تئاترهای زیادی انجام دادم که رتبه اول استانی را به همراه داشت.
وی با اشاره به اینکه هماکنون در دانشگاه الزهرای بابل رشته معماری مشغول به تحصیل است، تصریح کرد: به خاطرعلاقهای که به هنر تئاتر داشتم، توانستم تمام مشکلات پیش رو را پشت سر بگذارم و حدود دو سال است که، در کنار درس و زندگی توانستم به فعالیت هنری در شهر آمل بپردازم.
بانوی هنرمند فریدونکناری با تاکید بر اینکه فضای هنری در شهر کم است، افزود: مطالبه ما از مسئولین این است که از ظرفیت جوانان و نوجوانان هنرمند به ویژه تئاتر این شهر بیشتر استفاده کنند و بستری را فراهم سازند که مجبور به فعالیت در شهرهای مجاور نشوند.
قاسمی با اشاره براینکه مشکلات همچنان وجود دارد، گفت: توصیه من به جوانان هم سن و سال خودم این است که با پشتکار قوی و برنامه ریزی درست میتوانند از تمام مشکلات عبور کنند و به آن چیزی که علاقه دارند با توکل بر خدا برسند. یکی از بزرگترین آرزوهای من موفق بودن در هنر تئاتر است و امیدوارم روزی فریدونکنار به عنوان شهر هنری شناخته شود.
سیدمحمد حسینی مسئول نمایندگی اداره فرهنگ و ارشاد و اسلامی فریدونکنار در گفتوگو با خبرنگار ما اظهار کرد: در حال حاضر فقط یک گروه تئاتر مذهبی در فریدونکنار فعال است.
وی خاطرنشان کرد: چندی پیش کلاسهای تئاتر از سوی اداره ارشاد فریدونکنار در این شهرستان برگزار شد اما رفته رفته به خاطر عدم استقبال هنرجویان این کلاس ها لغو شد.
این مسئول تصریح کرد: حمایت های لازم از تمامی هنرمندانی که در زمینههای مختلف تمایل به همکاری داشته باشند صورت میگیرد.
حسینی با بیان اینکه میتوانیم با رایزنی سالن آمفی تئاتر را در اختیار هنرمندان قرار دهیم گفت: در حال حاضر این سالن برای کسب درآمد از طریق برگزاری کلاس های آموزشی به اداره کتابخانه عمومی واگذار شده است.
باتوجه به اینکه هنوز اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در فریدونکنار مستقر نشده و همچنان درحد نمایندگی است از نظر منابع انسانی و اعتباری با کمبود مواجه است که همین امر موجب میشود نتواند برای پیگیری امور مختلف فرهنگی و هنری ورود پیدا کند.
درحالی که با تشکیل انجمن نمایشی می توان بخش زیادی از مشکلات هنرمندان تئاتر را برطرف کرد اما در حال حاضر هیچ متولی برای پیگیری تشکیل این انجمن در فریدونکنار وجود ندارد.
عدم برخوداری فریدونکنار از داشتن اداره ارشاد، انجمن نمایشی و سالن تمرین، مثلثی را تشکیل داده تا تئاتر این شهر در مهجورترین سالهای خود قرار گیرد که میتوان گفت اگر مسئولانی دلسوز نسبت به هنر این شهر وجود داشته باشد می توان وضعیتی به مراتب بهتر را شاهد بود.