خزرتیترخبر: قطار همواره در شمار ایمن‌ترین وسایل نقلیه در جهان بشمار می‌رود، وسیله‌ نقلیه‌ای رام و آرام که همیشه خاطره‌انگیزترین سفرها را رقم می‌زند؛ اما همین وسیله نقلیه رویایی که در میان دشت‌ها و کوه‌ها آرام می‌خرامد و می‌رود، خود، در بعضی مواقع به کابوسی مرگبار برای افراد و وسایل نقلیه در بیرون از خود تبدیل می‌شود‌.

مازندران از جمله استان‌هایی است که در حدود ۸۰ کیلومتر از خطوط راه آهن آن، از کنار مناطق مسکونی و... می‌گذرد و همین امر نیز گاه خطر برخورد انسان و اتومبیل با قطار را تا مغز استخوان آدم بالا می‌برد!

همین دو روز پیش بود که خبر برخورد پراید با قطار در رسانه‌ها دست به دست شده بود و بار دیگر این فکر، ذهنم را به خود مشغول کرد که چرا مسئولین برای جابجایی منازل مسکونی در نزدیکی راه آهن تدبیری نمی‌اندیشند و به همین خاطر در تماس تلفنی که با حسن‌نژاد مدیر روابط عمومی راه آهن داشتم این سوال را از او پرسیدم و برایم جالب بود که او می‌گفت: بسیاری از حوادث پیش آمده در این خصوص، شامل افرادی غیر از افراد بومی و مجاوران ریل راه آهن می‌شود و عمده تصادفاتی از این دست، برای افراد غیربومی و ناآشنا با منطقه اتفاق می‌افتد و به همین دلیل نیز گرچه این ایده، می‌تواند محقق شود اما فکر نمیکنم گرهی از کار باز کند.

حسن‌نژاد معتقد بود که بسیاری از افراد غیربومی که با محدوده قطار و خطر آشنا نیستند، بدون جدی گرفتن موضوع، دچار بی‌احتیاطی شده و گاه حتی برخی از این افراد بدون توجه به علائم و هشدارها، مشغول صحبت با گوشی همراه و... هستند و به این ترتیب جان خود را به قربانگاه قطار می‌برند.

حسن‌نژاد به این نکته نیز اشاره کرد که در طول سالهای اخیر راه آهن تنها در دو مورد از تصادفات با قطار، مقصر شناخته شد و در موارد دیگر سهل انگاری از سوی افراد بوده است.

کاش قطار همچنان مثل روزگار کودکی‌هایمان با اشعار و سرودها و ترانه‌های بچه‌گانه شناخته شود و وارد بازی پرخطر بزرگترها با قطار نشود که اگر بشود، دیگر دوست داشتنی و خاطره‌انگیز نخواهد بود...!