شنبه 12 آبان 1397-8:39 کد خبر:63841
خبرگزاری فارس گزارش میدهد:
افزایش نزاع در مازندران و احساس خطر برای کودکان
جامعه، پیچیده است و هر کدام از اعضای آن ارزشها، شخصیت و نگرشی متفاوت به زندگی دارند و سوءتفاهم و اختلاف نظر در این محیط به فراوانی بروز میکند.
خزرتیترخبر: مدیرکل پزشکی قانونی مازندران از افزایش نزاع در استان نسبت به مدت مشابه سال گذشته خبر داد و اظهار کرد: مازندرانیها 3 درصد نسبت به قبل خشنتر شدند.
علی عباسی همچنین به تفکیک شهرستانهای استان نسبت به این مسئله پرداخت که براساس آمار اعلام شده بیشترین نزاع بهترتیب مربوط به شهرهای ساری با 2 هزار 947، بابل با یکهزار و 604 و آمل با یکهزار و 266 نفر و کمترین موارد نزاع به ترتیب در شهرهای عباسآباد با عدد 201 و فریدونکنار با عدد 259 نفر ثبت شده است.
* پرهیز از شدت یافتن درگیری در حضور کودک
فرشته رعیتدوستتلوکی کارشناسارشد روانشناسی ، با بیان اینکه جامعه، پیچیده است و هر کدام از اعضای آن ارزشها، شخصیت و نگرشی متفاوت به زندگی دارند و سوءتفاهم و اختلاف نظر در این محیط به فراوانی بروز میکند، اظهار کرد: برخی والدین به اشتباه فکر میکنند که حالتهای عصبی و روابط خانوادگی آنها بر کودکان خردسال تأثیر نمیگذارد، در حالی که کودکانی که شاهد درگیری و دعواهای والدینشان هستند، در معرض آسیبهای روانی بیشتری قرار گرفته و روی شخصیت و رشد کودکان تأثیر میگذارد.
وی با اشاره به اینکه نگرش و دیدگاه این کودکان در رابطه با خشونت تغییر مییابد و میتواند منجر به افزایش احتمال خشونت و یا پذیرش نقش قربانی توسط آنها شود، افزود: آنها پرخاشگری، خشونت، لجبازی و سرکشی را در پیش میگیرند و در زندگی اجتماعی مشکلات متعددی پیدا میکنند، هر چه کودک خردسالتر بوده و تعداد دفعات در معرض خشونت بودن بیشتر باشد، احتمال آسیب افزایش مییابد.
این کارشناس ارشد روانشناسی خانواده با تأکید بر اینکه کودکانی که شاهد خشونت خانگی قرار هستند در برقراری ارتباط با همسالان و بزرگسالان دچار مشکل میشوند، ادامه داد: دنیای این کودکان با کودکان عادی متفاوت بوده و آنها تجربیاتی کسب میکنند که سایر همسالان آنها مشابه آن تجربیات را ندارند و این مسأله در نهایت موجب میشود که خود را جدا از سایر کودک احساس کرده و قادر به برقراری ارتباط و مشارکت و بازی با گروه نیست.
وی اثرات منفی خشونت بر رشد روانی ـ اجتماعی کودکان را شامل اضطراب، افسردگی، ترس، اعتماد به نفس پایین، روابط اجتماعی ضعیف، عملکرد تحصیلی پایین، نداشتن مهارت حل تعارض، عدم علاقه به برقراری ارتباط برمیشمارد و گفت: پسرفت در مهارتها مثلاً بروز شب ادراری در کودکی که تاکنون چنین مشکلی نداشته است، کابوسهای مکرر شبانه، هر گونه تغییر رفتاری که دلیلی برای آن نمیتوانید پیدا کنید از دیگر اثرات خشونت است.
رعیتدوستتلوکی با تأکید بر اینکه در صورتی که علائم فوق را در کودکتان دیدید، از یک درمانگر مشورت بگیرید، بیان کرد: پرهیز از شدت یافتن درگیری در حضور کودک موضوعات خاص بزرگسالان را در درگیریها مطرح نکنید.
* روش تربیتی یکدیگر را زیر سؤال نبرید
وی در ادامه با بیان اینکه مشکل را پیش از اینکه باعث دعوا و درگیری شود، حل کنید، تصریح کرد: در درگیریها مشکلات قبلی را مطرح نکنید، از روش اینجا و اکنون برای حل مسئله استفاده کنید، با طرح مشکلات قبلی مسئله پیچیدهتر شده و غیرقابل حل جلوه میکند.
این کارشناس ارشد روانشناسی خانواده با اعلام اینکه داوری را به عهده کودک نگذارید، خاطرنشان کرد: بسیار اشتباه است که از کودکتان بخواهید که بین شما داوری کند و نظر بدهد که حق با کدامتان است.
رعیتدوستتلوکی عنوان کرد: تهدید نکنید، در هنگام درگیری از تهدید کردن به طلاق دادن و یا ترک خانه و بچهها خودداری کنید، شاید تصور میکنید که بچهها به این تهدیدها اهمیتی نمیدهند اما این اتفاقات موجب شکلگیری احساس عدم امنیت در کودکان می شود، آنها همیشه «ترس ار ترک شدن» توسط والدین دارند.
وی افزود: از به کار بردن این جملات خودداری کنید، اگر بهخاطر وجود تو نبود، این وضع را تحمل نمیکردم، زیرا این گونه عبارات این احساس را در کودک ایجاد میکند که مزاحم است؛ روش های کنترل خشم و مقابله با افکار منفی را یاد بگیرید.
کارشناس ارشد روانشناسی خانواده اظهار کرد: در کنار هم و با هم مشکلات را حل کنید تا به آرامش برسد و روش حل تعارض را یاد بگیرد، او باید ببیند که شما با وجود اختلاف نظرها و افکار متفاوت میتوانید به یک نتیجه مشترک برسید، کودک تمام مکالمات شما و واکنشهایتان را میشنود و میبیند و اگر احساس کند مشکلی حل نشده، در خانواده وجود دارد، دچار اضطراب و نگرانی میشود.
رعیتدوستتلوکی خاطرنشان کرد: وقتی مشکلاتتان را حل میکنید به کودک یاد میدهید که به همین شیوه رفتار کند و اینگونه مشکلات را حل کند، او میآموزد که بیش از اینکه به برنده شدن نیاز داشته باشد به همدلی و همحسی نیازمند است.
وی تصریح کرد: احساسات خود را کنترل کنید؛ مخالفت ها و ناسازگاریهای خود را به تعویق بیندازید تا محیط و زمانی مناسب برای خالی کردن آنها پیدا کنید.
کارشناس ارشد روانشناسی خانواده تأکید کرد: با همسرتان قرار بگذارید که در هنگام دعوا به یکدیگر یادآوری کنید که بچه در خانه حضور دارد و قرار است تا آنجایی که میتوانید سعی کنید که آسیب نبیند حتی میتوانید برای کسی که تسلط بیشتری بر خود داشته و این مسئله را یادآوری میکند، پاداشی در نظر بگیرید و نکته آخر اینکه، فراموش نکنید کودکان شما نسل آینده را میسازند، شما باغبانان گلهای این باغ هستید.