به گزارش  خزرتیترخبر و به نقل از بلاغ، وقتی که یک فرماندار، به‌عنوان مقام عالی دولت در یک شهرستان، آنهم شهرستانی متدین و والایی همچون فریدونکنار، هرچه دلش می‌خواهد می‌گوید و در مقابل عدم اقدام مقام مافوقش برای خود حاشیه امن قائل است و بدون پرداخت هیچ‌گونه هزینه، همچنان در جایگاه خود سفت و محکم هست، دیگر چه جای انتظار جلب تعامل مردمی و مشارکت دولت-ملت در فریدونکنار!!

چندی قبل بود در هفته بسیج، که باید در آن هفته مراتب و ابعاد درخشش بسیج در عرصه‌های مختلف و در رأس آنها در حوزه دفاع جانانه از دستاوردهای سیاسی-حکومتی نظام اسلامی تبیین و تبلیغ شود، فرماندار فریدونکنار در جمع بسیجیان این شهر ولایی و مثال‌زدنی، ضمن توصیفات زیبا از بسیج، بناگاه عباراتی را به زبان آورد که موجب تعجب حاضران شد و اگر نبود گرامیداشت مجلس و حرمت بسیجیان، قطعاً واکنش‌هایی را برمی‌انگیخت که موجب برهم‌خوردن مراسم و بروز حاشیه‌های متعدد می‌شد، اتفاقی که نجابت و درایت بسیجیان فریدونکناری مانع ظهور و بروز آن شد.

فرماندار فریدونکنار گفته بود: برخی از بسیجیان با برخوردهای افراطی موجب واکنش از سوی مردم عادی می‌شوند که این کار چهره بسیج را خدشه دار می‌کند و مشکلات بسیاری را به‌وجود می‌آورد.

فرماندار فریدونکنار در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه بسیجیان نباید وارد عرصه سیاست شوند گفت: در هر جایی که بسیج وارد سیاست شد مشکل ایجاد کرد.

وی که در این مراسم دچار تعارض‌گویی شده بود، اظهار کرد: بسیج باید مانند خانه‌ی خدا باشد تا بتواند همه‌ طیف‌ها را در مجموعه‌ی خود جذب کند.

این فرماندار به یکباره مطلب دیگری را گفت که نشان از آشفتگی فکری و تحلیلی وی داشت.

وی عنوان کرد: شهرستان فریدونکنار دارای رتبه اول طلاق در مازندران است، بسیجیان باید با همت خود به ما کمک کنند تا این مشکل از شهرستان برچیده شود.

بواقع آقای استاندار و همه منصفان کشور بگویند که آیا بسیج با ورود به عرصه سیاست، مشکل بوجود آورد و یا مشکلات جریان‌های مسئله‌دار کشور را حل کرد و کشور را از دام‌های خطرناک قدرت‌های سلطه‌گر بویژه شیطان بزرگ امریکا، رهایی داد و بافته‌های آنها را رشته کرد؟

آقای فرماندار فریدونکنار از چه ناراحت است که بسیجیان با حل بحران فتنه چهره‌های موسوم به اصلاح‌طلب در سال 88، ایشان الآن عصبانیت خود را آشکار کرده و شیرمردان غیور بسیجی را مورد عتاب و اتهام قرار می‌دهد؟!

اگر آقای فرماندار دچار اندیشه سکولار جدایی دین از سیاست است، و ورود بسیجیان را، که تنها با انگیزه دینی وارد عرصه سیاسی می‌شوند و عمیقاً قائل به جدایی ناپذیری دین از سیاست هستند، چرا جای مهم فرمانداری، که باید مجری و ناظر حسن اجرای برنامه‌ها وفق سیاست‌های حکومت دینی باشد، را اشغال کرده و راه دیگر می‌رود؟.

آیا استاندار مازندران به حکم رسالت دینی و جایگاه حقوقی خود، نباید با این سیئه و موضوعی که به طور علنی در فریدونکنار مطرح شد، برخورد قاطع می‌کرد تا دیگر کسی و آنهم مسئولی در تراز فرماندار به خود اجازه چنین هنجارشکنی را ندهد؟

آیا سکوت مسئولان و مقامات استان در قبال چنین جسارت فرماندار فریدونکنار نوعی تائید و همراهی با وی نیست؟

قطعاً این موضوع در کنار سایر عملکرد منفی دولت در مازندران در حافظه‌ها باقی خواهد ماند و در زمان مناسب، واکنش لازم را از خود نشان خواهد داد.